Wścieklizna u ludzi

Jak dochodzi do zakażenia
Do zakażenia człowieka dochodzi najczęściej w skutek pogryzienia lub pokąsania. Wirus przedostaje się do rany ofiary wraz ze śliną zwierzęcia. Bardzo rzadko zakażenie następuje w wyniku przedostania się wirusa do ciała człowieka poprzez naturalne otwory (oczy, nos) lub przez błony śluzowe. W szczególnych okolicznościach można zarazić się drogą powietrzną lub przez wydzielinę z nosa zwierzęcia.

Okres wylęgania choroby
Wirus wścieklizny przechodzi do mięśni pokąsanego. Następnie poprzez tkankę nerwową wędruje do mózgu lub rdzenia kręgowego, gdzie powiela się. Dopiero na tym etapie wywołuje zmiany chorobowe. Wirus atakuje system nerwowy, powodując porażenie mięśni oddechowych. Okres wylęgania się choroby dochodzi nawet do dwóch lat, jednak pierwsze objawy pojawiają się najwcześniej po 10 dniach od przedostania się wirusa do organizmu. Długość okresu inkubacji zależy od dawki zakażającej wirusa i miejsca pogryzienia.

Objawy zarażenia
W początkowej fazie choroby pojawia się brak apetytu, gorączka, bóle głowy, nudności, świąd, pieczenie oraz zaburzenia czucia w okolicy ugryzienia. Kolejnymi objawami są wymioty, biegunka lub zaparcia, narastający niepokój, nerwowość, duże pobudzenie z towarzyszącym mu ślinotokiem, bardzo bolesne skurcze mięśni a także wodowstręt, trudności w przełykaniu, dezorientacja, halucynacje, agresywność, trudności w oddychaniu, wreszcie napady drgawek, apatia, śpiączka i paraliż. Od pojawienia się symptomów wścieklizny jest już za późno na leczenie. Objawy utrzymują się od dwóch do sześciu dni. Zgon następuje w wyniku uduszenia.

Leczenie choroby
Niestety, do tej pory nie znaleziono lekarstwa na wściekliznę. Chorych ludzi leczy się surowicą oraz poprzez aplikację serii szczepionek podanych w bardzo krótkim czasie po ugryzieniu przez chore lub podejrzane o chorobę zwierzę. Po wystąpieniu objawów choroby szczepionka staje się nieskuteczna. Do tej pory odnotowano dosłownie kilka przypadków wyzdrowienia ludzi.

Zapobieganie
Należy unikać dziwnie zachowujących się zwierząt, bez względu na ich pochodzenie. Nie należy karmić nieznanych nam zwierząt, głaskać ich i dotykać, bez względu na to, jak bardzo wydają się nam przyjazne. W wypadku, gdyby nasze zwierzę wróciło do domu pogryzione czy zakrwawione, trzeba natychmiast udać się z nim do weterynarza. Wścieklizna może być bowiem zaraźliwa zanim jeszcze wystąpią jakiekolwiek objawy. Jeżeli podejrzewamy, że zwierzę jest wściekłe, niezwłocznie powiadamiamy o tym odpowiednie organa i instytucje. Należy także bezwzględnie unikać bezpośredniego kontaktu z ciałami padłych zwierząt.

Szczepienia
Osoby szczególnie narażone na zakażenie ze względu na charakter wykonywanej pracy mogą prewencyjnie zaszczepić się przeciwko wściekliźnie. Nie zwalnia to z konieczności zastosowania szczepienia po pokąsaniu przez zwierzę podejrzane o tę chorobę, jednak bardzo ułatwia procedury medyczne w takiej sytuacji.
.

Zobacz także:

>>> Wścieklizna u ludzi
>>> Wścieklizna u zwierząt
>>> Obserwacja pod kątem wścieklizny
>>> Podstawowe informacje o wściekliźnie