Nie wstawaj od stolika bez persa lub jamnika

Krystyna Zachwatowicz jest absolwentką Wydziału Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego, który ukończyła w 1952 roku, a w 1958 roku zakończyła naukę na Wydziale Scenografii Krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Debiutowała 1958 scenografią do fragmentów „Cyda” P. Corneille’a, „Zygmunta Augusta i Kazimierza Wielkiego” S. Wyspiańskiego na scenie teatru w Gnieźnie, gdzie pracowała do 1959 r. W… 1960 roku przeniosła się do Sosnowca i związała się ze studenckim teatrem przy Politechnice śląskiej w Gliwicach projektując scenografię do „ślubu” W. Gombrowicza w reżyserii J. Jarockiego. W latach 60-tych występowała na scenie krakowskiej „Piwnicy pod Baranami”. Wiele swych projektów zrealizowała w Teatrze Starym, współpracowała też z innymi teatrami krakowskimi: Teatr Ludowy w Nowej Hucie, Teatr Lalki i Maski Groteska, a także z warszawskimi: Dramatycznym, Polskim, oraz Teatrem Polskim we Wrocławiu. Często współpracuje, także jako aktorka, przy filmach męża – Andrzeja Wajdy. 23 sierpnia 1999 roku została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

.

Wisława Szymborska wybitna współczesna poetka, felietonistka. Laureatka literackiej Nagrody Nobla (1996). Studiowała polonistykę i socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutowała wierszem Szukam słowa (1945), opublikowanym w „Dzienniku Polskim”. W latach 50. pracowała w zespole redakcyjnym „Życia Literackiego”, prowadząc rubrykę felietonistyczną „Lektury nadobowiązkowe”, kontynuowaną później w „Gazecie Wyborczej”. Dzieliła się w niej z czytelnikami wrażeniami i przemyśleniami z przeczytanych książek. Jej pierwszy zbiór poezji Dlatego żyjemy wydany został w 1952. Kolejne zbiory to m.in. Pytania do Yeti (1957), Sto pociech (1967), Koniec i początek (1993), Widok z ziarnkiem piasku (1996). Poetka tworzy poezję refleksyjną o charakterze intelektualnym, nacechowaną jasnością, prostotą. Pretekstem do sformułowania myśli stają się zarówno zdarzenia jednostkowe, jak i sytuacje ogólne.Bohaterem wierszy jest człowiek świadomy własnej ułomności, ale doskonalący się, pragnący poznawać świat. Poetka posługuje się paradoksem, grą słów, wykorzystuje pointę. Obecne w jej wierszach żart, ironia i humor służą do zachowania dystansu wobec przedstawianych zdarzeń czy problemów.

.

Beata Fudalej aktorka teatralna i filmowa. Urodziła się w Krakowie. Tutaj też ukończyła PWST. Przez wiele lat związana z Narodowym Starym Teatrem w Krakowie. Teraz występuje w Narodowym Teatrze w Warszawie. Pedagog krakowskiej PWST. Można Ją zobaczyć w takich przedstawieniach jak Duszyczka, Sen nocy letniej, Nie boska komedia, . Występowała w teatrach krakowskich: Starym im. Heleny Modrzejewskiej (1989-2003) i Bagatela im. Tedeusza Boya-Żeleńskiego (2002) oraz warszawskich: Narodowym (od 1999) i Na Woli im. Tadeusza Łomnickiego (2006). Uwielbia jazdę konną i narciarstwo.

.

Ewa Lipska urodziła się w 1945 roku, polska poetka. Ukończyła liceum sztuk plastycznych w Krakowie. Debiut w prasie 1961. Wiersze o charakterze refleksyjno-pokoleniowym, pełne paradoksu oraz ironii. 1981-1983 w zespole redakcyjnym miesięcznika Pismo. Od 1991 zastępca dyrektora Instytutu Polskiego i sekretarz Ambasady RP w Wiedniu. Liczne nagrody w kraju i za granicą. Tomiki: Wiersze (1967), Drugi zbiór wierszy (1970), Trzeci zbiór wierszy (1972), Czwarty zbiór wierszy (1974), Piąty zbiór wierszy (1978), Dom spokojnej młodości: wiersze wybrane (1979), Żywa śmierć (1979), Poezje wybrane (1981), Nie o śmierć tutaj chodzi, lecz o biały kordonek (1982), Przechowalnia ciemności (1985), Utwory wybrane (1986), Strefa ograniczonego postoju (1990), Wakacje mizantropa: utwory wybrane (1993), Stypendyści czasu (1994), Wspólnicy zielonego wiatraczka (1996), Ludzie dla początkujących (1997), Godziny poza godzinami (1998), Ersatzleben = Życie zastępcze (1998), 1999 (1999), Sklepy zoologiczne (2001).

.

Andrzej Wajda jest jednym z najwybitniejszych i najpopularniejszych polskich reżyserów a zarazem współtwórcą polskiej szkoły filmowej. Wielu wybitnych ludzi filmu właśnie jemu zawdzięcza swoją karierę i sukcesy. W latach 1946-50 Andrzej Wajda studiował malarstwo na ASP w Krakowie a następnie reżyserię w Łodzi. Pierwsze kroki w zawodzie stawiał u boku Aleksandra Forda przy filmie „Piątka z ulicy… Barskiej”. Wajda jest reżyserem niezwykle płodnym i wszechstronnym. Ma na swoim koncie filmy psychologiczne, historyczne, adaptacje dzieł literatury pięknej i polityczne. W każdym z tych gatunków artysta stworzył obrazy, które na stałe weszły do historii polskiego kina. W dowód uznania za wybitne zasługi w dziedzinie filmu Wajda otrzymał wiele prestiżowych nagród. Jest m.in. doktorem honoris causa kilku uniwersytetów i kawalerem orderu Legii Honorowej. W latach 1972-83 był kierownikiem zespołu filmowego „X”, a od 1978 do 1983 r. prezesem Stowarzyszenia Filmowców Polskich. W latach 1989-91 był senatorem RP. Andrzej Wajda jest również członkiem Akademii Filmowej przyznającej Felixy i Francuskiej Akademii Sztuk Pięknych. W Artysta zajmuje się również reżyserią teatralną. Szczególnie związany jest z krakowskim Teatrem Starym i warszawski teatrem Powszechnym. 16 października 1998 r. odsłonięto jego gwiazdę w Alei Gwiazd w Łodzi. W 2000 r. Andrzej Wajda jako pierwszy filmowiec w polskiej historii otrzymał Oscara – najważniejszą nagrodę filmową na świecie – za całokształt twórczości. W czerwcu tego samego roku artysta został uhonorowany tytułem doktora „honoris causa” warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.

.

Grzegorz Turnau kompozytor, pianista, wokalista, poeta. Urodził się 31 lipca 1967 roku w Krakowie. Uczył się w szkole muzycznej w klasie fortepianu, później w V Liceum Ogólnokształcącym w Krakowie. W 1984 roku, jako siedemnastoletni licealista debiutował na XX Festiwalu Piosenki Studenckiej. Został laureatem I nagrody dzięki własnym kompozycjom do wierszy Szekspira, Baczyńskiego i Witkacego. Po koncercie… laureatów trafił do legendarnej Piwnicy Pod Baranami. W międzyczasie studiował filologię angielską na Uniwersytecie Jagiellońskim, ale w 1990 roku zrezygnował ze studiów. Obecnie jest profesjonalnym, niezależnym, cenionym muzykiem, laureatem licznych nagród. Grzegorz Turnau pracuje na wielu polach: nagrywa albumy solowe, bierze gościnny udział m.in. w takich przedsięwzięciach jak Nieszpory Ludźmierskie, Fuego; pisze muzykę na zamówienie, komponuje dla teatru, filmu, programów telewizyjnych; stworzył dużą formę muzyczną „Wiecznie zielone jest drzewo życia” – rzecz na pograniczu koncertu i teatralnego widowiska; wreszcie, gra koncerty ze stałym zespołem uznanych muzyków.

.

Michał Maciej Rusinek urodził się 31 stycznia 1972 w Krakowie, tamże ukończył szkołę podstawową i średnią. Laureat olimpiady polonistycznej. Studiował polonistykę w UJ w latach 1991-1996 (studia ukończył z wyróżnieniem). Jest sekretarzem Wisławy Szymborskiej. Pracę magisterską pt. Deconstructio antiquitatis. O relacjach tekstualnych w Dii gentium M.K. Sarbiewskiego, której promotorem była dr hab. Teresa Walas, obronił w roku 1996. Pracę doktorską pt. Między klasyczną retoryką a ponowoczesną retorycznością, także pod kierunkiem dr hab. Teresy Walas, obronił w roku 2002. Pracuje jako adiunkt w Katedrze Teorii Literatury na Wydziale Polonistyki UJ (prowadzi wykłady i konwersatoria z teorii literatury na polonistyce, orientalistyce i romanistyce).